27 listopada 2020  |    1 074 komentarze

Ten chroniony rezerwat przyrody zwany Lasem Warmińskim leży właściwie tuż za opłotkami Olsztyna. Powierzchnia tego założonego w 1982 r. obszaru wynosi prawie 1800 ha i rozpościera się od Jeziora Łańskiego do granic wsi Ruś. Terytorialnie położony jest na terenie Nadleśnictwa Nowe Ramuki i jest fragmentem Puszczy Napiwodzko – Ramuckiej.

Główne przyczyny, dla których rezerwat został założony to przede wszystkim ochrona obszarów leśnych o charakterze puszczańskim wyróżniających się dużym stopniem naturalności; lasy liściaste, bory mieszane, lasy jesionowe i olchowe a także wilgotne i bagienne bory. Innym powodem, nie mniej ważnym, jest ochrona jezior: Ustrych, Galik, Jełguń i Oczko, oraz zabezpieczenie pięknego liczącego 6,5 km przełomu rzeki Łyny. Odcinek ten wypływa z jeziora Łańsk i kończy się w miejscowości Ruś, po drodze przepływając przez wspomniane już jezioro Ustrych. Rzeka Łyna, która jest zazwyczaj bardzo spokojna, na trasie przełomu płynie głębokim wąwozem zmieniając się czasami w szybką rzekę o charakterze górskim. Ciekawą informacją jest to, że organizując spływy kajakowe, aby przepłynąć ten przełom trzeba otrzymać zezwolenie Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody.

Las Warmiński to nie tylko lasy i rzeka Łyna, to także bardzo bogata fauna i flora, wiele gatunków chronionych grzybów i porostów. Z licznych mieszkańców rezerwatu warto wymienić takie ptaki jak: orzeł bielik, kania czarna, bocian czarny, orlik krzykliwy czy zimorodek; jeśli chodzi o ssaki, to wydra europejska, bóbr, borsuk, liczne jelenie i sarny, wilk też nie jest rzadkim gościem. Na uwagę zasługuje jeleń europejski o charakterystycznej smukłej budowie ciała. Jelenie pochodzące z terenu Warmii posiadają piękne poroże. Podobne można znaleźć tylko u jeleni karpackich.

Teren ma też swoją historię. W tym lesie kiedyś tętniło życie – jeszcze w drugiej połowie XX w. znajdowały się tu dwie wsie: Jełguń i Sójka. Sójka była niewielką osadą, ale posiadała młyn nad rzeką i przeprawę mostową. Jełguń był znacznie większy, posiadał dawniej karczmę i hutę szkła zbudowaną w XVIII w., był na tyle ważną wsią, że rozważano budowę kościoła ewangelickiego, który ostatecznie zbudowano w pobliskiej Nowej Wsi.

W czasie tworzenia się ośrodka rządowego w Łańsku wysiedlono mieszkańców (umożliwiając posiadającym odpowiednie pochodzenie wyjazd do Niemiec), a tereny należące do ośrodka ogrodzono wysokim płotem. Dziś nie ma już śladu tych siedlisk, można jednak odnaleźć w środku lasu brukowaną drogę, resztki przeprawy, pozostało wiele kamiennych drogowskazów kierujących do Jełgunia, Sójki czy Rusi. Niestety nie ma śladu po dawnym cmentarzu, chyba najbardziej wiarygodnym zapisie historii mieszkańców tych wsi. Las Warmiński to nie tylko piękna i dzika przyroda ale też miejsce szczelnie kryjące dawne wspomnienia.

 

Źródła:

http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/29518,rus-rus—las-warminski-i-wsie-ktorych-juz-nie-ma-.html

http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php/Rezerwat_Las_Warmi%C5%84ski

 

1 074 comments on “Las Warmiński – Rezerwat przyrody im. prof. Benona Polakowskiego”